Textieldruk
Textieldruk is een ongebruikelijke algemene term voor dit drukproces, omdat in de naam het materiaal benadrukt wordt en niet, zoals gebruikelijk, de druktechniek. De reden: textiel is doorgaans flexibeler, meer gestructureerd en heeft minder vaak een witte basiskleur dan papier. Daarom worden er hogere eisen gesteld aan de druk op dit materiaal. Niettemin zijn er, naast de druktechnieken die speciaal zijn ontwikkeld voor textieldruk, ook enkele universele processen voor textieldruk. O.a. zeefdruk, waarmee zowel stof als papier kan worden bedrukt. Het inkjetprinten is ook geschikt, maar vereist speciale apparatuur. Digitaaldruk is daarentegen het meest flexibel en geschikt voor eigenlijk het gehele scala aan drukmogelijkheden, van 1 unieke print tot het afdrukken van een grootschalige oplage.
Een van de technieken die specifiek is ontwikkeld voor textieldruk is thermische sublimatie. De inkt wordt verdampt en dringt gasvormig in de textielvezels. Dit produceert uitzonderlijk duurzame prints, maar vereist speciale kleuren en is alleen van toepassing op bepaalde soorten textiel. Minder veeleisend is het transferprinten, waarbij het motief eerst wordt gesneden uit kleurenfolie en vervolgens wordt overgebracht op het textiel. Op deze manier zijn gladde oppervlakken (flexodruk) mogelijk, maar kan ook een fluweelzacht effect (flocked-folie) bereikt worden. De kleurkwaliteit is hoog, maar er zijn slechts een paar kleuren per afdrukobject te gebruiken en er zijn ook geen kleurtinten mogelijk.